vrijdag 3 november 2023

Zes dagen, zes nachten kamperen in het wild

Een kort (foto)verslag. Wat ga ik doen? Slapen, koken, wandelen, verzamelen maar niet jagen. Maar vooral: me laten verwonderen door de natuur.   

HOOGTEPUNTEN

Heerlijk verstilde momenten: rustig weer met een gunstige wind waardoor soms nauwelijks omgevingsgeluid. 

Mooie natuur, prachtige kleuren. 

Een heerlijk nieuw gerecht: 

  • chorizo met ui kort roerbakken en daarna uit de pan halen, 
  • een bodempje water in de pan en dan fijngesneden brandnetels erin en kort koken, 
  • opstijven met gedroogde aardappelpuree,
  • en de roerbak er weer bij. 
  • Echt, echt, echt heel lekker!

DIEPTEPUNTEN

Eén dag met alleen maar regen, alles wordt vies en klam. Je kunt beter een dag in de slaapzak blijven liggen denk ik dan. Heb deze dag een tijd in een hoogzit gezeten van een jager. En zelfs dan gebeurt er van alles. Er kwam een hoornaar schuilen in de hoogzit. Later probeerde ik een vliegroute te ontdekken want ik zag meer hoornaars langs vliegen. Ondanks de regen.     

De rode linzensoep smaakte deze keer nergens naar.

Comfort. Steeds maar weer moeten bukken: spullen verzamelen voor het koken, brandhoutjes voor de brander. Kant en klaar maaltijden zouden een oplossing zijn maar dit is te duur. Het is in ieder geval handig om van te voren te bedenken wat je nodig hebt en leg dit alvast klaar. 

Het maken van een stoel met drie stevige stokken was geen succes. Een nieuw idee: iets met driehoeken...

AANDACHTSPUNTEN

Hygiëne: na zes dagen stink ik echt. Dat vind ik, maar mijn familie des te meer toen ze me kwamen halen. En ondanks het zwemmen in een meer, het wisselen van onderkleding, een wasbeurt met as uit de keuken en ter plekke gemaakte deo van munt, duizendblad en hondsdraf. 

Mogelijk is mijn onderkleding van halfwol tijdens de vorige wasbeurt niet goed schoon geworden. Dit krimpt namelijk snel als het te heet gewassen wordt.   


Mijn huis. Links de keuken en rechts de slaapkamer. De hazelaar is een rugleuning tijdens het stoken/koken.

De keuken. Een zelfgemaakte brander van conservenblikken (bushcooker). Water uit een meer maak ik drinkbaar door het te koken. 

Vers gebakken brood met zelf geplukte sleedoornpruimen. Warm en knapperig. Lekker met een bak koffie in de ochtend! 

Maar eerst de pitten uit de pruimen halen. Hier het overgebleven vruchtvlees. 

Op stap. Genieten van natuurschoon. En verzamelen maar...

Geschubde inktzwammetjes voor de risotto. Ik proefde er niet veel van terug in het gerecht btw. 

Beukennoten als snack. Gebakken ook erg lekker, misschien zelfs beter dan pijnboompitten. Hier nog in de schil. Deze wel eerst verwijderen! 

Meidoornbessen pluk je zo uit de boom. Pit uitspugen. Een beetje melig, maar naar het schijnt erg voedzaam. 

Je ziet misschien weinig wilde dieren. Zeker is dat de wilde dieren jou wel zien. 

Het blad van zandkool smaakt als rucola. Deze blaadjes zijn in de risotto beland. 

Geschubde inktzwam. Deze zijn te oud om te eten. Morgen staan hier misschien weer jonge, eetbare exemplaren. Even de plek onthouden.

Ik heb een rustig tempo. Vertragen. Ik stop vaak en kijk om me heen. Je ziet meer, ontdekt meer. 

Wild life: gehakkelde aurelia.

Ik verplaats de keuken naar de slaapkamer. Hier kan ik droog koken want er komt regen. 

Na de regen is het blubberig met kleine plassen. 

Interieurfoto. Mijn dochter vindt haar eigen kamer rommeliger😄. Ik raap walnoten, een halve plastic tas vol voor thuis. 

Ik hoor zacht gekwaak en het komt uit... deze hazelaar, mijn rugleuning! 

Kijk nou?! Er zit een kikker in. Na een paar dagen zit ie er nog steeds.

Mijn afval na zes dagen. Ik ben drie kg. afgevallen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten