Drie dagen, acht mensen, huiden en wat spullen die iedereen wel heeft liggen - als je op een halve boerderij woont tenminste. En dan een stuk bruikbaar leer maken, dat is buckskinning.
Dit allemaal onder de bezielende leiding van Diederik Saeijs. Diederik heeft een jaar lang in de wildernis gewoond. Hij heeft een
wilderness immersion program gevolgd bij de Teaching Drum Outdoor School in Amerika. Daar heeft hij - onder andere - het buckskinnen onder de knie gekregen. En dat van een master tanner!
Oké, nu terug naar ons eigen lang weekend buckskinnen. Van ree-, dam-, en edelherthuid hebben we prachtig leer gemaakt! Als eerste zijn een aantal huiden in een asbad gelegd om de lijm te verwijderen en sommige zijn in het kanaal gelegd. Daarna zijn de huiden ontvleesd, geschraapt, opgespannen om te schuren, gewringd met eidooier, gedroogd en gestrekt. Als laatste zijn de huiden gerookt in een rookoven.
Tot diep in de nachtelijke uurtjes waren we bezig om de huiden te processen. Uiteindelijk zijn er drie huiden gerookt. Het is fysiek veel werk dat buckskinnen maar het is hartstikke leuk!
Ik ben naar huis gegaan met drie hele huiden en een derde stuk van een huid. Eén gerookte huid, één huid gewrongen in ei, en één rauwe huid (= raw hide - heeft niets te maken met de serie uit de jaren zestig met Clint Eastwood). Dat 1/3 stuk huid is gerookt. Ik zie mogelijkheden voor het maken van een buckskin shirt. Maar dat betekent nog wel: werk aan de winkel. Sommige huiden moeten nog bewerkt worden. Ik verheug me er al op.
Diederik is te bereiken via
wildmoon.eu.
 |
| Het schrapen van de huid. Haren en epidermis eraf. |
 |
| Na het schrapen worden eventuele gaten in de huid gedicht met in dit geval kunstpees. |
 |
| Gaatjes prikken in de huid zodat deze opgespannen kan worden in het rek. |
 |
| Huiden wrijven met stokken en... een bijl. |
 |
| Twee huiden aan elkaar genaaid als een sok. Klaar om gerookt te worden. |
 |
| Deze enthousiaste rakker deed ook leuk mee. |
