zaterdag 15 juni 2024

Alles voor comfort

Op een stoel zitten lijkt vanzelfsprekend. Totdat er geen stoel meer is.      

Wat is het alternatief? Een zitlap. 

En je kunt meer met een zitlap. Lees verder. 

Haal een foam matje bij de kringloopwinkel. Knip of snij er een stuk af. Maak deze op maat zodat deze dubbelgevouwen achter het rugpand van je rugzak past. Het draagcomfort van je rugzak neemt toe. Vul daarna je rugzak met uitrusting.  

Als stoel leg je het matje uitgevouwen op de grond. Gebruik een boom als rugleuning of twee stammetjes die je bijna rechtop zet tegen een zijtak van een boom of flinke struik. Ga in het midden zitten: je rugwervels worden ontzien. 

Wil je overnachten? Neem een verkort slaapmatje mee (+/- 120 cm.) in plaats van een normaal matje (+/- 183 cm.), dat scheelt gewicht. Therm a Rest heeft van dit soort verkorte matjes en misschien andere merken ook. Plaats de zitlap bij het voeteneinde als verlenging van je slaapmat. 


Een stoel in het bos. Een zitlap van foam en twee stammetjes als rugleuning.



Een stoel in het bos. Een dikke den is mijn rugleuning. Ik kook hier mijn potje. De rook gaat van me af. Plan de positie van je stoel ten opzichte van de wind.  

vrijdag 3 november 2023

Zes dagen, zes nachten kamperen in het wild

Een kort (foto)verslag. Wat ga ik doen? Slapen, koken, wandelen, verzamelen maar niet jagen. Maar vooral: me laten verwonderen door de natuur.   

HOOGTEPUNTEN

Heerlijk verstilde momenten: rustig weer met een gunstige wind waardoor soms nauwelijks omgevingsgeluid. 

Mooie natuur, prachtige kleuren. 

Een heerlijk nieuw gerecht: 

  • chorizo met ui kort roerbakken en daarna uit de pan halen, 
  • een bodempje water in de pan en dan fijngesneden brandnetels erin en kort koken, 
  • opstijven met gedroogde aardappelpuree,
  • en de roerbak er weer bij. 
  • Echt, echt, echt heel lekker!

DIEPTEPUNTEN

Eén dag met alleen maar regen, alles wordt vies en klam. Je kunt beter een dag in de slaapzak blijven liggen denk ik dan. Heb deze dag een tijd in een hoogzit gezeten van een jager. En zelfs dan gebeurt er van alles. Er kwam een hoornaar schuilen in de hoogzit. Later probeerde ik een vliegroute te ontdekken want ik zag meer hoornaars langs vliegen. Ondanks de regen.     

De rode linzensoep smaakte deze keer nergens naar.

Comfort. Steeds maar weer moeten bukken: spullen verzamelen voor het koken, brandhoutjes voor de brander. Kant en klaar maaltijden zouden een oplossing zijn maar dit is te duur. Het is in ieder geval handig om van te voren te bedenken wat je nodig hebt en leg dit alvast klaar. 

Het maken van een stoel met drie stevige stokken was geen succes. Een nieuw idee: iets met driehoeken...

AANDACHTSPUNTEN

Hygiëne: na zes dagen stink ik echt. Dat vind ik, maar mijn familie des te meer toen ze me kwamen halen. En ondanks het zwemmen in een meer, het wisselen van onderkleding, een wasbeurt met as uit de keuken en ter plekke gemaakte deo van munt, duizendblad en hondsdraf. 

Mogelijk is mijn onderkleding van halfwol tijdens de vorige wasbeurt niet goed schoon geworden. Dit krimpt namelijk snel als het te heet gewassen wordt.   


Mijn huis. Links de keuken en rechts de slaapkamer. De hazelaar is een rugleuning tijdens het stoken/koken.

De keuken. Een zelfgemaakte brander van conservenblikken (bushcooker). Water uit een meer maak ik drinkbaar door het te koken. 

Vers gebakken brood met zelf geplukte sleedoornpruimen. Warm en knapperig. Lekker met een bak koffie in de ochtend! 

Maar eerst de pitten uit de pruimen halen. Hier het overgebleven vruchtvlees. 

Op stap. Genieten van natuurschoon. En verzamelen maar...

Geschubde inktzwammetjes voor de risotto. Ik proefde er niet veel van terug in het gerecht btw. 

Beukennoten als snack. Gebakken ook erg lekker, misschien zelfs beter dan pijnboompitten. Hier nog in de schil. Deze wel eerst verwijderen! 

Meidoornbessen pluk je zo uit de boom. Pit uitspugen. Een beetje melig, maar naar het schijnt erg voedzaam. 

Je ziet misschien weinig wilde dieren. Zeker is dat de wilde dieren jou wel zien. 

Het blad van zandkool smaakt als rucola. Deze blaadjes zijn in de risotto beland. 

Geschubde inktzwam. Deze zijn te oud om te eten. Morgen staan hier misschien weer jonge, eetbare exemplaren. Even de plek onthouden.

Ik heb een rustig tempo. Vertragen. Ik stop vaak en kijk om me heen. Je ziet meer, ontdekt meer. 

Wild life: gehakkelde aurelia.

Ik verplaats de keuken naar de slaapkamer. Hier kan ik droog koken want er komt regen. 

Na de regen is het blubberig met kleine plassen. 

Interieurfoto. Mijn dochter vindt haar eigen kamer rommeliger😄. Ik raap walnoten, een halve plastic tas vol voor thuis. 

Ik hoor zacht gekwaak en het komt uit... deze hazelaar, mijn rugleuning! 

Kijk nou?! Er zit een kikker in. Na een paar dagen zit ie er nog steeds.

Mijn afval na zes dagen. Ik ben drie kg. afgevallen. 



vrijdag 8 september 2023

Review Karrimor Sabre 45 versus Berghaus Centurio 45

Van 2007 tot met 2019 gebruikte ik een Karrimor SF Sabre 45 liter. Daarna en tot nu, een Berghaus Centurio 45 liter. Ik beschrijf hier mijn ervaringen met deze rugzakken. Voor 'soorteigen kenmerken' kijk op de site van de fabrikant of de leverancier. 

Ik heb thuis het één en ander gewogen. Dit komt mogelijk niet overeen met de kenmerken die de fabrikant of de leverancier opgeeft. Mogelijk heb ik ergens wat touwtjes of een sjorband weggehaald of juist toegevoegd. 

Aan beide rugzakken kun je zogenaamde daypacks of zijtassen ritsen van 10 of 15 liter om het volume te vergroten. Of gebruik de riemen aan de zijkant die op beide rugzakken zitten om je slaapmat, bivvy en tarp vast te sjorren. Geloof me, deze spullen vallen er niet zomaar af. Toch bang hiervoor? Of wil je je gear beter beschermen? Neem dan een grotere rugzak. Maar dan neemt het gewicht alweer toe. Een Berghaus Atlas van 90 liter weegt 2.3 kilo zonder zijtassen, een Centurio weegt 1.56 kilogram. En als je dan toch een grotere tas neemt dan wil je misschien ook een kleinere dagrugzak mee wat ook weer meer gewicht in de schaal legt.

Daypacks kun je ook als dagrugzak gebruiken. Rits ze aan elkaar. Er worden schouderbanden bij geleverd. De schouderbanden glijden vaak van m'n schouders af en ik vind het niet erg comfortabel.     

In ieder geval: met zowel de Sabre als de Centurio kom je een heel eind! In zomer en winter.

OM TOT DE KERN TE KOMEN: HET BELANGRIJKSTE VERSCHIL TUSSEN BEIDE RUGZAKKEN IS HET DRAAGCOMFORT EN HIERBIJ WINT DE CENTURIO. 

Het rugpand van de Centurio heeft extra verstevigingspanelen die naast je ruggengraat zitten en een voorgevormd u vormig profiel van aluminium als versteviging. Dit profiel vervormt niet, ook niet als je de rugzak goed volpropt. 

De Sabre heeft een gewatteerd rugpand met daarachter een flexibele kunststof plaat als versteviging. Dit lijkt een voordeel maar heeft als nadeel dat je ook drukpunten gaat voelen als je de rugzak als stuff sack gebruikt, waarbij je al je losse gear (zoals slaapzak) en de wat hardere delen in de zak propt. Door losjes te pakken heb je dit 'probleem' niet maar je kunt dan minder meenemen. 

De bredere heupband van de Karrimor voegt qua comfort niet veel toe in vergelijking met de smallere heupband van de Berghaus

Door het 'blokvormige' profiel van de Centurio kan deze rechtop blijven staan. Dit is handig bij het in en uitpakken. Dit in tegenstelling tot de Karrimor: deze heeft een 'banaan' profiel. Eigenlijk ook geen echt probleem, zet je rugzak tegen een boom bij het inpakken.

De Karrimor heeft een vrij kleine 'vulopening'.   


Gewicht Karrimor Sabre 45 liter: 1750 gram.

Gewicht Berghaus Centurio 45 liter: 1560 gram.

Gewicht daypack Berghaus Atlas 10 liter: 175 gram.

Gewicht daypack Berghaus 15 liter: 280 gram.


                            Tip: gebruik je een zitlap? 

                            Stop deze dan als extra padding 

                            in je rugzak direct achter je rug.



Karrimor SF Sabre 45 PLCE. 

Berghaus Centurio 45 MMPS.


Een 45 liter rugzak met zijtassen, hier de Berghaus, is voldoende voor een simpel bivak in de winter met een dikke winterslaapzak.

Een 45 liter rugzak zonder zijtassen, hier de Karrimor. Alles past in de rugzak. 

De dikke winterslaapzak zit aan de buitenkant vast gesjord. Op de topklep een slaapmat vastgesjord.



maandag 14 augustus 2023

Zomerbivak: twee nachten

En wat een nachten! Geradbraakt komt de ochtend. Ik heb mijn meest praktische maar ook het minst comfortabele matje mee. De drukpunten heup en schouder geven me het idee dat ik een plank ben. Vanuit een soort haast heb ik te weinig aandacht besteed aan het moduleren van de ondergrond naar mijn lichaamscontour... Eigen schuld, dikke bult. 

Anyway... 

Een sprong naar het einde van dit verhaal. Als ik weer thuis ben dan waardeer ik die alledaagse gemakken die zo vanzelfsprekend lijken te zijn. Onbeperkt drinkbaar uit een kraan, een douche, op stahoogte koken, koken op een kookplaat, eten aan een tafel, een comfortabele zitbank. En als laatste maar niet het minste: een goed bed. Jij daar zou kunnen zeggen: "dat kun je ook allemaal in het bos regelen". Dat klopt, maar vergt veel energie. Teveel voor een lang weekend. 

En dan het verhaal. 

Machtelt dropt me in het bos. Onderweg naar m'n bivak pluk ik droge takken uit bomen en afgestorven brandnetelstengels van het vorige seizoen. Die brandnetelstengels vatten snel vlam in mijn zelfbouw bushcooker (zie ander artikel in dit blog: zelfbouw bushcooker). Ik ben helemaal verknocht geraakt aan dit ding. De brander is zuiniger en meer low profile dan een open vuur. Met een handvol houtjes kook ik een liter water en met weinig rook. Alleen met droge brandhoutjes!  

Bij aankomst kamp maken. De tarp afspannen. Twee hoekpunten diagonaal afspannen op een strak getrokken lijn tussen twee bomen. De één hoger dan de ander want dan loopt eventuele neerslag er beter af. Twee hoekpunten afspannen naar de grond. Snel, praktisch en simpel.  

De KNMI geeft regen op voor morgen. Ik wil nog gauw een daypack vol droge brandhoutjes verzamelen. Dan heb ik genoeg! En ik pluk bramen en vlierbessen. Het is er nu. Pluk de dag maar pluk ook je wildpluk als het er is. Een deel gaat mee naar huis om in te maken. Ik eet er jaarrond van. Gratis. Biologisch. Low carbon footprint. 

En dan water halen uit het meertje en dit drinkbaar maken. Een ochtend- en avondtaak. En in de ochtend ook brood maken voor een hele dag. In de billycan met stoom. Eenmaal klaar, afkoelen, deksel erop en in de rugzak. Mijn broodbeslag: verschillende soorten meel, rozijnen, walnoten (ook wildpluk van vorig jaar) en vocht uit bramen en vlierbes. Een paars broodje! Ben zo anderhalf uur verder. 

De volgende dag wandelen tot ver buiten 'mijn' bos om oogstresten van het boerenland te schrapen is mijn idee. Ik zou graag een halve plastic tas met uien meenemen naar huis. Maar het is te vroeg. Helaas. Ik was geïnspireerd geraakt door het zien van oogstresten op het boerenland een dag of wat terug in Brabant.  

Maar de wandeling is niet voor niets. Ik de flora en fauna met Obsidentify. Leerzaam en verslavend! En brandnetels en gewone berenklauw plukken als groente voor het avondeten met als basis een meegenomen kliekje rijst en een zakje cup a soup. 

Ik geniet van de natuur, het landschap, de wolken, de zon, de paarden, de libellen en de ontdekking van heggendoornzaad. Maar het meest bijzondere was het waarnemen van de groen oplichtende plekjes op de bosgrond midden in de nacht. Het mycelium van honingzwam geeft licht!


    
De tarp afspannen tussen twee bomen.

Gestoomd brood met braam en vlierbes.

Brood stomen in de billy.

En op je bril gaan zitten is niet slim.


woensdag 1 maart 2023

Wildeplantenwandeling 2023

Wil jij planten leren kennen die nuttig voor je zijn? Denk dan aan eten, drinken, medicijn of gereedschap. Behalve planten worden ook struiken, bomen en paddenstoelen behandeld.  

Wil jij echt planten gaan eten die je zelf plukt? Dan moet je weten wat je eet! Neem geen risico's met vergiftiging. Goed identificeren, anders negeren. 

De wandeling is zeer geschikt voor iemand die graag 'in het veld' zijn kennis wil vergroten. Want wil je planten echt goed leren kennen dan zal je er heel veel 'live' naar moeten kijken. Alleen het bestuderen van een boek of website is niet genoeg. Er zijn ook apps die werken als herkenningssoftware maar deze hebben het niet altijd juist. 

De soorten die we behandelen zijn makkelijk te herkennen en komen veel voor in Nederland. Het zijn algemene soorten. Het plukken van deze planten voor eigen gebruik is dan ook geen probleem naar mijn idee. 

De locatie is zeer goed bereikbaar met het openbaar vervoer of met de auto. We starten vanaf station Driebergen-Zeist. Op steenworp afstand ligt een P+R. 

  • ongeveer 30 soorten,
  • de nadruk ligt op kijken, we gaan niet iets bereiden of iets maken,
  • de wandeling duurt ongeveer twee uur en start om 10.00
  • 20,- euro p.p. per wandeling.

Data:

  • zaterdag 25 maart 2023 
  • zaterdag 1 april 2023  
  • zaterdag 15 april 2023

Aanmelden? Stuur een mail naar dezelfredzamebuitenmens@gmail.com en vermeld op welke dagen je wil. Ik stuur je vervolgens informatie over hoe je kunt betalen en waar ik je dan verwacht te treffen. Tot dan!




Met een klein groepje mensen planten bestuderen.
Zeewolde, september 2016. 


Wat is er in welk seizoen te vinden? Gepelde tamme
kastanjes, geschubde inktzwam, nagelkruid en
brandnetel. Zeewolde, oktober 2016.


Sheets met beknopte info over het gebruik van
enkele soorten.
 

Brandnetel is een topper. Het heeft voedingswaarde,
je kan er touw van maken en je komt het heel
veel tegen. Persoonlijk vind ik de smaak van brandnetel 
niet bijzonder. Ik gebruik het als toevoeging aan een
risotto, of een gebakken ei met kaas of aan aardappel-
puree met tonijn. Je kan er er ook chips van maken
of gewoon rauw eten. 


Dit zou je tegen kunnen komen tijdens een wandeling 
op de Veluwe. Ken jij deze soorten en weet je wat je
hier mee kunt? Leuvenum, september 2016. 


Ik ga nooit meer wandelen zonder een bakje of een
zakje. Je weet nooit wat je tegenkomt!
Giethmen, augustus 2017.


Een roerei met de inhoud van de bakjes hierboven.
Brandnetel, melde, gewone berenklauw en
kastanjeboleet. Giethmen, augustus 2017. 



Voorjaarspluk uit eigen tuin. Paardenbloem, kraailook,
daslook en marjolein. Dit gaat door een
aardappelsalade. Utrecht, maart 2021.


De oogst van 2022. Veel bramenjam maar ook
gedroogde kruiden en fijnspar op suiker. Deels uit 
eigen tuin. Utrecht, januari 2023.

vrijdag 25 maart 2022

Vijftig uur één met de natuur

Na storm Eunice komt de zon. Er op uit! Tussen omgeblazen sparren vind ik een beschut plekje voor m'n bivak. De tarp blijft in de tas want het blijft waarschijnlijk droog.  

Wat ik nodig heb is dichtbij. Drinkwater haal ik uit plassen. Wel eerst koken!!! Ik doe dit in mijn DIY bushcooker van conservenblikken (zie ander artikel in dit blog: maak een brander van conservenblikken). Ik stook met takhout dat maximaal pink dik is. Ik breek de onderste afgestorven takken af van bomen voor zover ik er bij kan. Deze zijn gedroogd door de wind. Brandhout rapen van de grond is not done, want dit is altijd vochtig in dit jaargetijde met bijgevolg een niet gewenste rokerige stooksessie. 

Voor m'n groente ga ik verder weg. Tijdens het struinen door bos en veld pluk ik brandneteltoppen en daslook, een zeldzame soort. Er staat genoeg om een stuk of acht blaadjes van te oogsten, genoeg om mijn avondeten mee te kruiden. Gevoelsmatig weet ik dat deze hoeveelheid geen negatief effect heeft op het voortbestaan van de populatie, want ik volg deze al een jaar of drie en zie de omvang alleen maar toenemen. 

Op dag één eet ik rijst-pompoensoep (met een zakje cup a soup als basis) en op dag twee pittige linzensoep. Ik maak steeds meer dan ik nodig heb voor m'n avondeten. De left over is het ontbijt voor morgen.   

Voor de rest: veel struinen en de zintuigen openen! 


Minimalistisch en praktisch. Slapen en koken. 
Ik vind het Prachtig! 


Koken in de DIY bushcooker, een low profile 
alternatief voor kampvuur. De cooker vraagt 
daarnaast minder brandstof en er is minder 
rook (tenminste als je brandhout droog is!). 
Twee takken onder de cooker voorkomen een 
schroeiplek op de grond. 
Deze opstelling is snel geïmproviseerd.


Brandhout wordt kooltje en kooltje wordt as. Als het afgekoeld
is strooi ik het op de grond en veeg het in de humuslaag. 
Niemand vindt er iets van terug.
Leave no trace.   


Water uit plassen wordt drinkbaar na koken. Dit is geen rook
maar waterdamp. 


Na de storm ligt de grond bezaaid met afgewaaide takken. 
Ik maak er een bushbed van. Ik slaap in een M90 bivakzak 
van defensie en stop er mijn kortste, dunste 
Therm-a-Rest in (vergelijkbaar met het huidige model 
ProLite S van datzelfde merk). Ik slaap in de arctische 
slaapzak van defensie. Deze foto is na één nacht slapen. 

 
Alles in en op de rugzak. Een 45 liter Berghaus
MMPS met zijtassen van een Berghaus Atlas.
Achterop de arctische slaapzak van defensie.
Bovenop de Therm a Rest. Bij elkaar weegt het
net over de 13 kilogram, met o.a. gedroogd eten, 
800 ml. water, verrekijker 8x32, thermokleding
en accessoires. De rugzak is tegelijk mijn
dag rugzak, de zijtassen rits ik dan af. 


Label van de arctische slaapzak. Misschien overdreven
om deze mee te nemen want de temperatuur 's nachts
is slechts rond het vriespunt. Ik had ook mijn buitenslaapzak
van het modulaire systeem van defensie mee kunnen nemen. 
Een voordeel van de arctische slaapzak is de kraag rond
je nek die aangesnoerd kan worden waarmee 
de opgewarmde lucht in de slaapzak blijft mocht je
je eens omdraaien 's nachts. Heerlijk comfi!

 



Een dode meerkoet. Er zit nauwelijks vlees op de borstkas.


Een kerkuil vliegt weg uit de hoogzit van een jager als ik het
laddertje beklim. De uil laat een braakbal voor mij achter.
Kenmerkend is de zwarte kleur en het glimmende laagje.



Een Ferrari rode drol. Als je goed kijkt zie je dat er gegeten is
van rozenbottel. Maar van welk dier is dit? 



Groeten uit het bos!